روزهای کودکی

امروز دینای من تونست سه قدم به تنهایی برداره. روزهای زیادی میگذره که به تنهایی چند لحظه می ایسته اما همیشه با لبخند آرام می شینه و جرات ادامه دادن نداره. اما امشب در آخرین روزهای یازده ماهگی با جرات و همون لبخند همیشگی راه افتاد! به نسبت بچه های اطرافم و البته دانیال خیلی زود راه رفتن و شروع کرد. خدا روشکر... دینا برخلاف جثه کوچولوش اما دختر زرنگیه. خیلی از حرفها رو میفهمه و کاملا میتونه ادای بعضی رفتارها و کلمات رو دربیاره... خدا روشکر... دندون سومش هم یکی دو هفته است دراومده اما یکی از نیش های بالا نه دو تا جلو! بازم خدا رو شکر... دلبری های دخترانه رو با جدیت تمام شروع کرده و حسابی یکه تازی میکنه و دل همه رو می بره. رقص های ابتدای...